بتن الیافی

بتن الیافی، بتن‌هایی هستند که علاوه بر مواد تشکیل‌دهنده اصلی مثل آب، سنگدانه‌ها و سیمان،حاوی مقادیر معینی الیاف مسلح کننده هستند. الیاف‌ مسلح کننده فولادی، پلی پروپیلن(pp)، کربن، شیشه جزء رایج‌ترین و پرکاربردترین انواع الیاف مورد استفاده در بتن الیافی می باشد. الیاف مسلح کننده مورد استفاده در بتن الیافی نسبت به نوع مواداولیه و شکل هندسی، تاثیر متفاوتی بر عملکرد بتن دارند. بنابراین نوع الیاف، بنا بر نوع کاربرد مورد نظر تعیین می‌گردد.این نوع از بتن‌ها به مراتب از مقاومت و عملکرد بالاتری نسبت به بتن‌های معمولی برخوردارند. همانطور که می‌دانید بتن معمولی دارای مقاومت فشاری بالا و مقاومت کششی بسیار ناچیز است. بدین منظور برای ساخت‌اعضای سازه‌ای و یا غیرسازه‌ای که باید هم از نظر کششی و هم از نظر فشاری جوابگو باشند، تقویت کنند‌هایی چون آرماتورهای فولادی به منظور افزایش مقاومت کششی، برشی و خمشی در بتن تعبیه می‌شود. این نوع از تقویت کننده‌ها،تنها در مرکز اعضای بتنی قرار داشته و نمی‌تواندبه طور عام تمام سطوح بتنی را پوشش دهد. همچنین بتن ذاتا تحت تاثیر شرایط محیطی قرار دارد و ممکن است بارها و بارها مورد تهاجم قرار بگیرد و آسیب ببیند. بنابراین با ایده پراکندگی الیاف مسلح کننده در سطح بتن، می‌توان علاوه بر افزایش مقاومت، از آسیب‌ها و ترک‌خوردگی بتن جلوگیری نمود و در نهایت از بتنی با طول عمر بیشتر نسبت به بتن مسلح معمولی بهره مند شد. بنابراین با گذشت زمان ساخت بتن‌های تقویت شده با الیاف گسترش یافت. به طور کلی مکانیزم بتن الیافی به گونه‌ای است که با ایجاد پیوند محکم بین بتن و الیاف. از ترک‌خوردگی‌های ناشی از انقباض،ترک‌خوردگی‌های سنین اولیه و یا آسیب‌های ناشی از چرخه ذوب و یخ و… جلوگیری می‌کند. علاوه براین،الیاف نسبت به میلگردهای فولادی از مشخصات مکانیکی (مدول الاستیسیته، مقاومت کششی،ضریب انبساط حرارتی و…) بهتری برخوردار است. بنابراین بتن‌های الیافی عملکرد بهتری را نسبت به بتن‌های معمولی ارائه می‌دهند.