مقایسه روش های مقاوم سازی ساختمان

کدام روش مقاوم سازی را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب روش مقاوم سازی مطلوب از بین روش های موجود، نیاز به در نظر گرفتن پارامتر های مختلفی از قبیل هزینه، امکان اجرا؛ سهولت اجرا، محدودیت زمانی، محدودیت فضایی،نیاز یا عدم نیاز به تخریب  می باشد. که هرکدام از این پارامترها در شرایط مختلف تعیین کننده می باشند.

روش های مختلفی برای مقاوم سازی و یا بهسازی می باشد ولی هرکدام از این روش ها داری معایب و مزایای می باشند:

    1.مقاو‎م سازی با استفاده از ژاکت فولادی:

مزایا:

استفاده از این روش باعث افزایش سختی جانبی به مقدار کم، افزایش مقاومت برشی، افزایش مقاومت خمشی، و محصورکردن بتن می شود.

معایب:

برای اجرا، نیاز به پرسنل ماهر، تجهیزات سنگین، مصالح گران می باشد. استفاده از این روش در ارتفاع به دلیل داشتن تجهیزات سنگین و وزن زیاد مصالح مورد استفاده قرار گرفته مشکل می باشد. و برای مهار کردن ورق ها (با ضخامت بیشتر از 3 میلیمتر) برای بهبود عملکرد و درگیری بهتر در ژاکت کردن فولادی نیاز به گرفتن مغزه می باشد. محدودیت دیگر این روش، محدود بودن اجرا در صورت استفاده از ورق های با ضخامت زیاد، به دلیل شکل المان ها می باشد. همینطور به دلیل بالا بودن مدول الاسیسیته فولاد بخش بزرکی از بارهای محوری توسط ژاکت فولادی تحمل می شود در نتیجه احتمال کمانش آن بسیار زیاد می باشد.

    2.مقاوم سازی با استفاده از ژاکت های بتنی:

از این روش زمانی استفاده می شود که ستون ها دچار اسیب دیدگی شدید باشند و یا مقاومت لرزه ای کافی نداشته باشند.

در این روش بهتر است ژاکت بتنی دور تا دور المان قرار گرفته باشد و از تراز سقف و کف (برای ستون ها)، مهار شوند تا بتواند مقاومت خمشی اتصالات نیز تقویت گردد، در غیر این صورت مقاومت برشی و محوری ستون افزایش یافته است.

مزایا:

با استفاده از ژاکت بتنی جهت مقاوم سازی میتوان باعث افزایش سختی و مقاومت قابل توجهی در سازه شد، این روش نسب به روش های دیگر در برابر حریق مقاوم تر است و در صورت از بین بردن کاور بتن دارای عملکرد یکپارچه تر می باشد.این روش عملکرد مطلوب تری نسبت به دیگر روش ها در اتصالات دارد.

معایب:

در بعضی مواقع برای درگیری بهتر ستون و پی نیاز به تخریب فنداسیون دارد و در صورت عدم تخریب نیاز به کاشت آرماتور ها متعدد  می باشد که خود، دارای هزینه می باشد. این روش با توجه به مصالح مورد نیاز، و چند مرحله ای بودن کار بسیار زمان بر است. و لازم به ذکر است استفاده از روش ژاکت بتنی  به دلیل از بین بردن فضای معماری دارای محدودیت در فضاهای خاص مانند پارکینگ می باشد.

    3.مقاوم سازی با استفاده از الیاف کامپوزیت:

امروزه استفاده از مواد پلیمری به دلیل ویژگی های فوق العاده از قبل وزن کم، مدول الاسیسیته بالا، مقاومت در برابر خوردگی،نصب آسان و هماههنگی بامعماری  روبه افزایش است.

مزایا:

در این روش مانند دیگر روش های ذکر شده، نیاز به تخریب بخش معماری میباشد.هزینه های از قبیل اجرای قالب، اجرای آرماتور بندی، واجرای بتن ریزی، هزینه کاشت میلگرد و هزینه تخریب سازه ای حذف شده و فقط هزینه اجرا دارد. استفاده از این روش باعث نمی شود محدودیت در فضا ایجاد شود، به عبارت دیگر باعث اشغال فضا های اطراف نمی شود. اجرای این روش نسب به دو روش دیگر آسان تر است و زمان کمتری صرف اجرا می شود و نیاز به تجهیزات سنگین ندارد و ضمن اینکه در مقابل شرایط محیطی پایدارتر است.

معایب :

عملکرد این روش تابع شکل المان و کیفیت اجرا می باشد و در صورت استفاده نکردن از پوشش محافظ در برابر حریق به شدت آسیب پذیر می باشد.

روش های دیگرمقاوم سازی مانند کاهش بارمرده، تغییر کاربری، سیستم های جدا ساز لرزه ای، سیستم های غیر فعال اتلاف انرژی، برای بهسازی ساختمان ها وجود دارد،  ولی به دلیل محدویت های بسیاری  از قبیل تخریب زیادی از بخش های  معماری، عدم امکان تغییر کاربری در برخی اوقات، سختی اجرای سیستم های جداساز لرزه ای در ساختمان های موجود و ….. که در این روش ها وجود دارد، باعث می شود که به دلیل عدم توجیح اقتصادی، در ساختمان های معمول، استفاده نشود. روش های ذکر شده در شرایط خاص باتوجه به شرایط موجود، انتخاب می شوند.