تاثیر ترک ها بر سازه های بتنی و ارائه راه حل برای ترمیم ترک بتن

ایجاد ترک در بتن بسیار رایج می‌باشد. حتی با بهترین طراحی و بهترین متریال، ترک‌های بتن بسیار رایج هستند و در برخی شرایط اجتناب ناپذیر می‌باشد. در این مقاله به رفع نواقص آن‌ها می‌پردازیم. خوشبختانه، معمولاً قابل تعمیر هستند و به طور کلی، اکثر ترک ها بر پایداری یا دوام سازه تأثیر نمی‌گذارند. با این وجود، شناسایی وضعیت یک ترک بسیار مهم است و به تعیین نوع تعمیرات مورد نیاز کمک می‌کند.
همانطور که گفته شد ایجاد ترک در بتن رایج است و زمانی که تنش بتن از مقاومت آن بیشتر گردد، ترک رخ می‌دهد. این ترک‌ها اغلب به علت انقباض بتن در هنگام گیرش و سخت شدن رخ می‌دهد و می‌توانند از غیر سازه ای و نامناسب بودن تا آسیب رساندن به یکپارچگی سازه و ایمنی ساختمان متغیر باشند.
ترک‌ها بهتر است در مراحل اولیه ترمیم شوند تا یکپارچگی سازه حفظ شود و طول عمر آن افزایش یابد.
هدف از ترمیم بتن، بهبود دوام و فرسایش سطح، کاهش نفوذپذیری آن و جلوگیری از ایجاد یک محیط خورنده برای فولاد تقویت کننده است. هدف این است که اطمینان حاصل شود که یکپارچگی طولانی مدت عناصر بتنی به خطر نیفتد.
زمانی که بتن ریزی شروع می‌شود که واکنش شیمیایی گرمازا شروع می‌شود که باعث گرما و تبخیر آب بتن می‌گردد. تبخیر آب باعث ایجاد حفره در بتن می‌شودو فرآیند خشک شدن موجب تنش و کرنش می‌شود. به این ترتیب که در زمان عمل آوری حرکاتی ایجاد می‌کند که منجر به ترک‌های انقباضی خشک می‌شود.

آب به دو روش از بتن خارج می‌شود:

• خشک شدن از بالا

رطوبت به سطح بالایی یک عنصر بتنی در هنگام بتن ریزی افزایش می‌یابد‌، فرآیندی که به عنوان آب انداختن شناخته می‌شود. رطوبت بتن عمدتاً در اثر تبخیر خشک می‌شود. هنگامی که میزان تبخیر از میزان آب انداختن بتن بیشتر شود، سطح خشک شده و ترک می‌خورد.

•  خشک شدن از پایین

آب موجود در یک دال بتنی به سطح زیرین جذب می‌شود. که این امر علاوه بر تأثیر بر آب انداختنبتن، نشست و خطر ترک خوردگی را افزایش می‌دهد.

ترک ها به دو دسته طبقه بندی می شوند:

• ترک سازه ای

ترک‌های سازه ای در بتن و ترک ساختمان باعث به خطر افتادن ایمنی و دوام ساختمان می‌شود این ترک‌ها به علت طراحی نادرست، ساخت و ساز ناقص و یا بار وارده اضافی ایجاد شوند.

•  ترک غیر سازه ای

عامل ایجاد ترک‌های غیرسازه‌ای، تنش‌های داخلی می‌باشدکه منجر به ضعیف شدن سازه نمی‌شوند. با این حال، در صورت عدم ترمیم، ترک غیرسازه ای ممکن است باعث نفوذ رطوبت و سایر مواد مخرب محیطی شود که خوردگی آرماتور را به دنبال دارد و سازه بتنی را نا امن می‌کند.
ترک‌هایی که با عرض کمتر از 0.3 میلی متر عرض شناسایی می‌شوند، به طور کلی به عنوان بخشی از نشست جزئی بسته به هدف سازه بتنی، محیطی که در آن قرار می گیرد، عمر و دوام طراحی، فرض می‌شوند. برای طبقه بندی شدت ترک، بررسی علت ترک خوردگی و تعیین روش ترمیم، باید با متخصصین شرکت مقاوم سازی افزیر مشورت نمود.

تاثیر نشست پلاستیک چیست؟

ترک خوردگی ناشی از نشست پلاستیکی که به عنوان ترک‌های کوچک و ریز (کمتر از 1 میلی متر عرض) شناسایی می شود، به طور کلی به عنوان بخشی از نشست جزئی قابل قبول تلقی می شود. با این حال، برای طبقه بندی شدت ترک و بررسی مناسب علت ترک و تعیین موثرترین روش تعمیر در صورت نیاز، باید با یک متخصص واجد شرایط و مجوز مشورت شود.
گاهی اوقات ترک‌های پلاستیک بتن به صورت گسترده در سطح هستند و به به سمت آرماتورهای تقویت کننده یا عناصر دیگر گسترده می‌شوند. این عمل موجب می‌شود که خطر خوردگی آرماتور افزایش یابد و دوام دال بتنی و سایر عناصر سازه‌های به خطر بیفتد. خشک شدن بیشتر می‌تواند منجر به ترک خوردگی در عمق دال شود.

روش ترمیم ترک نشست پلاستیک

• در بتن از پیش سخت شده

یکی از موثرترین روش‌های ترمیم ارتعاش مجدد یا ماله کشی مجدد سطح برای بستن ترک ها در مدت کوتاهی پس از تشکیل آن‌ها می‌باشد.

• در بتن سخت شده

یک از بهترین روش‌ها برای بهبود دوام سطح و جلوگیری از ایجاد یک محیط خورنده در اطراف آرماتور پر کردن ترک‌ها با استفاده از مواد پر کننده است که در ابتدا باید با شکاف دهنده بتن برش داده شود.
بسته به عمق و عرض ترک، می‌توان با تزریق هدفمند مواد مناسب و متناسب با تشخیص نوع ترک، و به دنبال آن یک پوشش محافظ مناسب بتن با هدف حفظ یکپارچگی اعضای سازه‌ای آن را ترمیم نمود.

چگونه می توان ترک‌های نشست پلاستیک را به حداقل رساند؟

•  مخلوط بتن با کیفیت خوب و استفاده از سیمان های جبران کننده انقباض (برای به دام انداختن حباب هوا).
•  اطمینان از اینکه بتن کاملاً متراکم و ویبره شده است.
• افزایش پوشش بتن روی آرماتور تقویت کننده برای به حداقل رساندن ترک در سطح
•  برای پایه‌ها، خیس کردن خاک قبل از بتن ریزی از هدر رفتن آب بیش از حد از پایه بتن جلوگیری می‌کند.
•  اطمینان از صلب بودن قالب اطراف دال در هنگام قرار دادن.
•  ابتدا بتن ریزی در مقاطع عمیق مانند تیرها و ستون‌ها برای کاهش احتمال نشست دیفرانسیل انجام شود. به عنوان یک قاعده کلی، بسته به شرایط آب و هوایی، فاصله زمانی بتن ریزی جدید و بتن ریزی قبلی برای جلوگیری از ایجاد درز سرد بتن کمتر از 45 دقیقه باشد.

تاثیر ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک بتن چیست؟

عمدتا بر ظاهر بتن تاثیر می‌گذارند و به ندرت مقاومت اعضای بتنی را مختل می‌کنند و معمولاً در محیط دال گسترش نمی یابند. با این وجود رصد ترک‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا می توانند باعث ایجاد ضعف در بتن شوند. تحت انقباض، حرکت ناشی از حرارت و بارگذاری، ترک‌ها را عمیق، عریض ویا گسترش می‌یابد، که در نهایت باعث نفوذ ترک از طریق عنصر بتنی می‌شود و در نهایت نفوذ رطوبت و نمک‌های محلول از طریق ترک ممکن باعث زنگ زدگی آرماتور، تخریب بتن و پوسته پوسته شدن آن می‌شود.

ترمیم ترک بتن ناشی از جمع شدگی پلاستیک

• در بتن پیش سخت شده

در حالی که بتن هنوز در مرحله پلاستیک است، می‌توان از ویبراتور‌ها استفاده کرد تا ترک‌ها ببندد و در عین حال اطمینان حاصل شود که بتن دوباره مایع می‌شود تا ترک‌ها به طور کامل بسته شوند.

• در بتن سخت شده

در مواردی که آب‌بندی و جلوگیری از خوردگی میلگرد تقویت‌کننده ضروری می‌باشد و یا عرض ترک‌ها از 2 میلی‌متر بیشتر است، باید با پرکننده اختصاصی مناسب پر شوند. ترک‌ها باید برش داده و با مواد مناسب پر کرد.
متناسب با عمق و یا عرض ترک، با تزریق هدفمند مواد متناسب با و به دنبال آن یک پوشش بتن محافظ به منظور حفظ یکپارچگی طولانی مدت اعضای بتنی می‌توان ترک را ترمیم کرد.

چگونه می‌توان ترک خوردگی ناشی از انقباض پلاستیک را به حداقل رساند؟

•  کنترل نرخ تبخیر سطح یک از مهمترین عوامل برای جلوگیری از ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک است.
•  پیش از بتن ریزی، بستر و قالب را مرطوب کنید و آب اضافی را خارج کنید.
•  هم‌چنین استفاده از الیاف فولادی و یا الیاف پ پ در بتن برای کمک به جبران اثر جمع شدگی پلاستیک پیشنهاد می‌شود.
•  در شرایط آب و هوایی گرم، دمای بتن تازه را می‌توان با استفاده از آب سرد یا یخ خرد شده کاهش داد.
•  استفاده از الکل آلیفاتیک بر روی سطح بلافاصله پس از شمشه کشی به طور موثری تبخیر آب را کنترل می‌کند.

تاثیر انقباض حرارتی اولیه چیست؟

ترک‌های اولیه تا زمانی که از سطح تحمل سازه فراتر نروند و ایمنی را به خطر نیندازند، در نظر گرفته نمی‌شوند. همانطور که گفته شد این ترک‌ها بر زیبایی سازه تاثیر می‌گذارند ولی اگر ترمیم نشوند باعث ورود رطوبت و سایر مواد معدنی به بتن شده که خوردگی میلگرد، تعمیر و نگهداری پرهزینه و مشکلات بالقوه دوام سازه را به دنبال دارد.
اگر چه ترک‌خوردگی در سنین پایین ممکن است در ابتدا به عنوان یک نقص جزئی در نظر گرفته شود، توصیه می‌شود که مالکان ساختمان و مسئولین تعمیر و نگهداری ساختمان، پیمانکاران برای کمک به افزایش عمر مفید سازه بتنی، در اسرع وقت به ترمیم بتن بپردازند.
سازه هایی با حساسیت بالا مانند سدهای بتنی و مخازن  به ویژه در معرض خطر هستند. اگر ترک‌های در سنین اولیه رشد بیشتری داشته باشند، تاثیر مستقیم بر ظرفیت باربری سازه داشته و شکست ناشی از خستگی را تسریع می‌کند. نشتی در سازه‌های بتنی نیز می‌تواند منجر به فرسودگی سایر قسمت‌های ساختمان شود.

چگونه می توان ترک های انقباض حرارتی اولیه را برطرف کرد؟

• در بتن سخت شده

برای کمک به محافظت از یکپارچگی و طول عمر اعضای بتنی در یک سازه، ترک‌ حرارتی بتن بهتر است در مراحل اولیه ترمیم شوند. با توجه به عمق و عرض ترک می‌توان آن را با مواد مناسب پر نمود.

چگونه می‌توان ترک‌های انقباض حرارتی اولیه را به حداقل رساند؟

•  اگرچه در بسیاری از مواقع، نمی‌توان از آن جلوگیری نمود، اما با اجتناب از گرمای بیش از حد هیدراتاسیون، کاهش مهار در صورت امکان و استفاده از مصالح تقویت کننده می‌توان آن را کاهش داد.
•  انتخاب مصالح و اختلاط مناسب
•  تعیین دقیقی میزان بتن ریزی، بتن ریزی قطعه‌ای، ابعاد و هندسه سازه بتنی و توالی ساخت
•  در نظر گرفتن شرایط محیطی مانند دمای محیط، میزان وزش باد و رطوبت
•  کاهش حرارت بتن با سردکردن آن پیش از بتن ریزی
•  عایق کاری برای کاهش گرادیان حرارتی
•  نصب درز‌های حرارتی
•  برای کنترل عرض ترک، نصب آرماتور‌های تقویت کننده در فاصله بهینه

تاثیر انقباض طولانی مدت ناشی از خشک شدن چیست؟

کاهش حجم بتن که عمدتاً به دلیل از دست دادن رطوبت پس از سخت شدن بتن رخ می‌دهد، به عنوان انقباض طولانی مدت ناشی از خشک شدن شناخته می‌شود. نسبت آب به مقدار و نوع سنگدانه و خمیر سیمان از عوامل موثر بر آن می‌باشد. استفاده از سنگدانه‌های سخت در حجم بالا در خمیر سیمان به حداقل رساندن انقباض کمک می‌کند زیرا سرعت انقباض با حجم سیمان افزایش می‌یابد.
نسبت آب به سیمان بیشتر باعث افزایش انقباض می‌شود. به این دلیل که در هنگام تبخیر آب کاهش حجم رخ می‌دهد، با کاهش میزان آب می‌تواند هم به بهبود عمل‌آوری و به حداقل رساندن انقباض کمک نماید.
عمل آوری موثر نقش مهمی در محدود کردن انقباض دارد. اگر عمل آوری به محض شروع گیرش اولیه شروع شود و حداقل برای 10-7 روز ادامه یابد، خطر انقباض ناشی از خشک شدن را می‌توان کاهش داد. هنگامی که بتن در ابتدا در یک محیط مرطوب سخت می‌شود، مقداری انبساط اولیه ایجاد می‌شود باعث جبران قسمتی از انقباض بعدی می‌شود.

چگونه می توان ترک های انقباضی ناشی از خشک شدن طولانی مدت را برطرف کرد؟

• در بتن سخت شده

بسته به عرض و عمق ترک و همچنین تشخیص نوع ترک می‌توان آن را با مواد مناسب پر نمود و با یک پوشش مناسب بتنی آن را ترمیم کرد.

چگونه می توان انقباض طولانی مدت را به حداقل رساند؟

•  برای بهبود عمل آوری، در ابتدا میزان آب را کاهش دهید.
•  از بتن با کارایی کم استفاده کنید.
•  از مواد افزودنی هیدراتاسیون به منظور جبران کاهش میزان آب مخلوط استفاده کنید.
•  از استفاده از افزودنی‌های حاوی کلرید کلسیم باعث افزایش انقباض می‌شود.
•  استفاده از افزودنی جبران کننده انقباض یا افزودنی کاهش دهنده ترک، مقاومت در برابر ترک را بهبود می‌بخشد و سرعت خشک شدن ترک‌های انقباضی را کاهش می‌دهد.
•  استفاده از میزان سنگدانه‌های سخت بیشتر و میزان سیمان کمتر در بتن زیرا حجم بیشتر سنگدانه سخت میزان انقباض را کاهش می‌دهد.
•  ایجاد درزهای انبساط
•  برای کنترل عرض ترک، از آرماتور تقویت کننده در فاصله بهینه استفاده کنید.

تاثیر ترک‌های موزاییکی چیست؟

این ترک‌ها تا زمانی که سطح خیس نشده و شروع به خشک شدن کند، قابل مشاهده نمی‌باشند و تا زمانی که آب از طریق آن ها نفوذ نکرده و بر روی استحکام و دوام بتن تاثیر نگذارد مشکلی نمی‌باشد.

چگونه می توان ترک‌های موزاییکی را برطرف کرد؟

• در بتن سخت شده

از یک پوشش حفاظتی مانند اپوکسی که غیر قابل نفوذ می‌باشد یا محصولات دیگر که که کمک به افزایش عمر مفید سازه می‌کنند، می‌توان بر روی سطح بتن استفاده نمود.

چگونه می‌توان ترک‌های موزاییکی را به حداقل رساند؟

•  تولید بتن با کیفیت بالا، انجام عمل آوری به موقع و تامین مداوم رطوبت
•  حفظ رطوبت سطح به روش غرقابی یا پوشش مرطوب حداقل به مدت 3 روز
•  اسفاده از مواد افزودنی حباب زا در بتن برای تولید مقاومت مورد نیاز بدون آب انداختن و جدایی سنگدانه‌ها
•  استفاده از بتن با اسلامپ کم زیرا بتن با اسلامپ بالاتر ممکن است منجر به جدایی شود و یک لایه سطحی ضعیف ایجاد کند.
•  حباب هوا به کاهش میزان آب انداختن بتن تازه کمک می‌کند و در نتیجه احتمال ترک موزاییکی را کاهش می‌دهد.
•  اجتناب از اختلاف رطوبت بین سطح بتن و درون بتن
•  استفاده از نسبت اختلاط 1:3
•  عدم استفاده از سیمان خشک یا مخلوط سیمان و ماسه نرم بر روی سطح بتن برای جذب آب
•  زمانی که بتن آب می اندازد هیچ گونه عملیات پرداختی انجام ندهید

تاثیر خوردگی آرماتورها چیست؟

خوردگی آرماتور تقویت کننده و سایر فلزات جاسازی شده تا حد زیادی علت اصلی پیری زودرس، خرابی و دوام بتن است.
برای اینکه آرماتور تقویت‌کننده خورده شود، لایه اکسید غیرفعال روی آرماتور باید از کار بیفتد. اگر روکش بتنی آسیب ببیند و پیوند بین بتن و آرماتور شکسته شود، لایه غیرفعال فولاد از بین می‌رود و خوردگی فعال فولاد شروع می‌شود.
هنگامی که فولاد خورده می شود، زنگ ایجاد شده حجم بیشتری از فولاد را اشغال می‌کند. آرماتور‌های خورده شده می‌توانند تا هشت برابر حجم فولاد اصلی منبسط شوند. این انبساط منجر به تنش‌های کششی در بتن شده و به بتن اطراف آسیب می‌رساند و در نهایت لایه لایه شدن و پوسته شدن بتن را به دنبال دارد.
خوردگی منجر به کاهش مقاومت آرماتور‌ها شده که بر ظرفیت باربری و عمر مفید بتن تأثیر منفی می‌گذارد.

اگر خوردگی برطرف نگردد باعث:

•  ریزش بتن شل بر روی عابران پیاده، وسایل نقلیه و … می‌شود.
•  به دلیل کاهش ظرفیت حمل بار خطر سقوط را به دنبال دارد

چگونه می توان خوردگی آرماتور را رفع کرد؟

یک روش معمول برای ترمیم بتن:

•  بتن ناسالم را از بین ببرید و آرماتور تقویت کننده را تا زمانی که بتن سالم پیدا شود در معرض دید قرار دهید و آرماتور تقویت کننده خورده نشده را تمیز کنید.
•   برش منطقه ترمیمی برای از بین بردن لبه های تیز.
•  بتن را از اطراف آرماتور تقویت کننده جدا کنید، آماده سازی بستر‌ها با حذف هرگونه خوردگی، آرماتور‌های تقویت‌کننده را دوباره قرار دهید و یا در صورت نیاز اضافه کنید.
•  پس از حذف بتن آسیب دیده و خوردگی، ماده ضد زنگ بر روی میلگرد‌ها اعمال کنید، ممکن است نیاز به بستن قالب مجدد باشد.

چگونه می توان خوردگی آرماتورها را به حداقل رساند؟

•  اولین کار برای جلوگیری از خوردگی آرماتور، متراکم کردن بتن مرغوب در یک لایه ضخیم در اطراف آرماتور تقویت کننده می‌باشد
•  میلگردها و مش‌ها باید به گونه‌ای نصب شوند که فضای کافی بین میلگردها برای متراکم کردن بتن وجود داشته باشد.
•  ایجاد پیوند قوی بین بتن و آرماتور تا نیروهای کششی به آرماتور منتقل شوند و در نتیجه عرض ترک کاهش یابد.
•  برای ایجاد یک اتصال قوی، آرماتور تقویت کننده باید تمیز، عاری از زنگ زدگی، کثیفی و چربی باشد.
•  نسبت آب به سیمان را به حداقل برسانید، بتن را به خوبی متراکم کنید. هر چه نسبت آب به سیمان کمتر باشد، نفوذپذیری بتن کمتر می شود و در برابر نفوذ آب مقاومت می‌کند.
•  اعمال پوشش با کیفیت روی سطح تمام شده به منظور جلوگیری از نفوذ آب به بتن

تأثیر واکنش قلیایی سنگدانه چیست؟

اگر چه خرابی ناشی از واکنش قلیایی شایع نمی‌باشد اما  این واکنش دوام سازه را مختل می‌کند و منجر به زوال زودرس سازه‌‌‌های بتنی می‌شود. تورم ناشی از واکنش به تدریج باعث ترک در بتن می‌شود و مشکلات ساختاری بزرگی در آینده ایجاد می‌کند.

چگونه می‌توان ترک‌های ناشی از واکنش قلیایی‌ ‌سنگدانه را ترمیم کرد؟

متوقف کردن واکنش در حضور رطوبت بسیار دشوار است. سازه‌هایی که از پیش تحت تاثیر انبساط ناشی از واکنش قلیایی سیلیس بوده‌اند، روش‌های محدودی برای کاهش آسیب بیشتر در آن‌ها وجود دارد اما می‌توان سرعت رشد ترک را کاهش داد.

برای افزایش طول عمر سازه بتنی و کاهش اثرات ناشی از واکنش قلیایی-سیلیس روش‌های زیر پیشنهاد می‌شود:

•  تعمیر ترک‌ها برای به حداقل رساندن انبساط و جلوگیری از نفوذ رطوبت
•  جلوگیری از نشت آب و کمک به کاهش رطوبت داخلی سازه بتنی با استفاده از سیلر یا پوشش ضد آب مناسب
•  فراهم نمودن زهکش مناسب
•  ترمیم و یا جایگزینی بتن آسیب دیده
•  استفاده از کامپوزیت پلیمری تقویت‌شده با الیاف کربن (CFRP) برای تقویت و مقاوم سازی بتن آسیب‌دیده
•  تخمین هزینه ترمیم و مقاوم سازی و مقایسه با عمر تخمینی باقی مانده توصیه می‌شود

چگونه می توان واکنش قلیایی سنگدانه را به حداقل رساند؟

•  از سنگدانه‌های حساس به واکنش آلکالی کربنات در بتن استفاده نشود.
•  واکنش قلیایی سیلیکا را با استفاده از مواد سیمانی مکمل می‌توان کنترل نمود.
•  از سیمان پرتلند با قلیاییت پایین یا ترکیب پوزولان در مخلوط بتن استفاده کنید.
•  استفاده از پوزولان‌ها به عنوان جایگزین جزئی سیمان از احتمال بروز واکنش قلیایی سیلیکا جلوگیری می‌کند زیرا باعث کاهش قلیاییت بتن می‌شود.
•  در مخلوط بتن از مواد سیمانی تکمیلی مانند خاکستر بادی، سرباره، دود سیلیس یا مواد افزودنی لیتیوم استفاده کنید.
•  برای حفاظت از سازه بتنی، استفاده از سیستم آب بندی اتصالات بر روس روی سطح تمام شده توصیه می‌شود.

ترمیم ترک‌ انقباضی

روش‌های ترمیم زمانی موفقیت آمیز می‌باشد که به بررسی نوع ترک و علت ایجاد ترک بپردازد.
این کار توسط یک مشاوره متخصص واجد شرایط و دارای مجوز انجام می‌شود. تکنیک های نامناسب بعداً منجر به آسیب بیشتر می‌گردد. تعمیر سازه‌های بتنی حجیم به عرض ترک، عمق، غیر فعال یا فعال و سایر شرایط بستگی دارد.
به طور کلی ترک‌های کوچک و ریز (با عرض کمتر از 0.3میلی متر) به عنوان بخشی از نشست جزئی شناخته می شوند. با این وجود، یک ترک باید بررسی شود تا شدت آن، علت ایجاد ترک، در صورت غیر فعال بودن یا قعال بودن ترک مشخص گردد و روش ترمیم مناسب پیشنهاد شود.
ترک‌هایی که عرض بیش از 0.3 میلی‌متر یا بیشتر دارند دوام و آب‌بندی سازه را دچار مشکل می‌کنند.

نتیجه مطلوب ترمیم ترک بتن

تشخیص ترک بتن توسط بازرس واجد شرایط و تایین روش‌های ترمیم دقیق منجر به رسیدن به نتیجه مطلوب برای سازه بتنی می‌گردد. روش‌های تعمیر انتخاب شده بر اساس ارزیابی ترک و هدف ترمیم است.

اهداف ترمیم ترک بتن

•  بازسازی یا افزایش استحکام و دوام سازه
•  حفظ و بهبود عمر مفید سازه بتنی با استفاده از محصولات با کیفیت بالا برای بهبود چگالی، سایش، مقاومت شیمیایی و اسیدی
•  بهبود کارایی بتن
•  مقاومت در مقابل نفوذ آب
•  بهبود نمای بتن
•  جلوگیری از ایجاد یک محیط خورنده برای آرماتورها

ترمیم قبل از گیرش و سخت شدن بتن

انقباض پلاستیک یا نشست پلاستیک در مرحله تغییر شکل پلاستیک می‌تواند با استفاده از ویبره‌ سطح بتن برای بستن ترک‌ها و پرداخت سطح ترمیم شود. اطلاع از زمان بندی دقیق برای اطمینان از مایع شدن بتن در اثر ویبره کردن و بسته شدن کامل ترک‌ها ضروری می‌باشد. اگر فقط ماله کشی سطح انجام شود، یک پوسته موقت روی ترک‌ها ایجاد می‌کند که کامل ترمیم نمی‌شوند و در اثر انقباض، حرارت یا بارگذاری مجدد باز می‌شوند.

ترمیم ترک پس از گیرش و سخت شدن بتن

ترمیم ترک‌های غیرفعال پایدار می‌باشد و به عبارت دیگر، بعید است که در آینده گسترش پیدا کند. ترک‌های انقباضی ناشی از خشک شدن و انقباض حرارتی در ابتدا در دسته ترک‌های فعال خواهند بود که در نهایت تثبیت شده و غیر فعال می‌شوند.
ترک های مویی ممکن است نیاز به ترمیم نداشته باشند، اما در آینده ممکن است دوام سازه را تهدید کنند. توصیه می‌شود که ترک‌ها با مواد آب بند پر شده یا یک پوشش حفاظتی بر روی سطح نهایی بتن کشیده شود. (اگر ترک ریز و غیرفعال است، توصیه می کنیم آن را با مواد درزگیر مناسب برای جلوگیری از ورود رطوبت آب بندی کنید). این روش‌ها به محافظت از بتن در برابر نفوذ آب و سایر تأثیرات مخرب محیطی کمک می‌کند.
برای ترک‌های گسترده تر تزریق رزین‌های اپوکسی، پلی اورتان یا اکریلیک و به دنبال آن یک پوشش محافظ برای آب بندی سازه جوابگو می‌باشد.

ترمیم ترک‌ فعال

همانطور که انتظار می‌رود ترک‌های فعال حرکت و رشد بیشتری را تجربه می‌کنند. علت ایجاد ترک‌ها ناشی از نشست مداوم پی باشد و یا ترک‌ها به عنوان درز انقباضی و انبساط عمل می‌کنند.

این ترک‌ها باید به گونه‌ای ترمیم شوند که گویی درز‌های حرکتی هستند و ترمیم باید حرکت بالقوه پیش بینی شده را فراهم نماید. برش وی شکل در امتداد خط ترک و سپس آب‌بندی آن با مواد درزگیر مناسب باعث محافظت از گسترش ترک و جلوگیری از ورود رطوبت می‌کند. با تزریق پلی یورتان پرفشار و نصب پوشش درزگیر می‌توان آن‌ها را ترمیم کرد.

ترمیم ترک بتن با استفاده از تزریق

چه موقع از اپوکسی برای ترمیم ترک بتن استفاده کنیم؟

تزریق اپوکسی سبب یکپارچگی سازه می گردد و میزان نفوذ آب را برای ترک‌هایی با عرض 05/0 میلی متر یا بیشتر کاهش می‌دهد. رزین‌های اپوکسی با ویسکوزیته پایین برای تعمیر ترک‌های ساختاری و غیر فعال عمدتا استفاده می‌شود. اگر ترک‌‌ها فعال باشند، ترمیم با رزین اپوکسی ممکن است جوابگو نباشد.
رزین‌های اپوکسی در حضور آب می‌توانند در دوام و گیرش مشکل ایجاد نمایند، مگر اینکه بگونه‌ای طراحی شود در مرحله عمل آوری، آب را تحمل کند. در ادامه برای آشنایی بیشتر با تزریق رزین برای ترمیم ترک ها و پکر گذاری مطالعه مقاله ” تزریق رزین و پکر گذاری ” را پیشنهاد می کنیم.

چه موقع می‌توان از پلی اورتان برای ترمیم ترک بتن استفاده کرد؟

رزین های پلی اورتان گزینه مناسبی برای آب‌بندی ترک‌های مرطوب و جلوگیری از نشت و هم‌چنین ترک‌های غیرفعال/غیرفعال می‌باشند. پلی اورتان برای جلوگیری از نشت آب استفاده می شود و شامل تزریق رزین واکنش پذیر آب به ترک‌های تحت فشار است. این محصول به سرعت با آب واکنش نشان داده سپس آب موجود در ترک را دنبال کرده و شروع به کف و انبساط شدن می کند و در نهایت تمام فضای ترک را پر می‌کند که سبب ایجاد یک پیوند قوی با بتن می‌شود. این ماده یک درزگیر ضدآب انعطاف پذیر که از نشت آب در آینده جلوگیری می‌کند و یک ترمیم دائمی است که با هر دو نوع ترک فعال یا غیر فعال کار می‌کند. از مزیت‌های تزریق پلی یورتان، قوی بودن آن است که انعطاف پذیری خاصی را برای حرکت ترک به دنبال دارد.

جمع بندی ترمیم ترک بتن

ترک در بتن، یکی از متداول ترین مشکلات در سازه‌های بتنی می‌باشد و زمانی ایجاد می‌شود که میزان تنش از مقاومت بتن بیشتر گردد. انقباض ناشی از گیرش و سخت شدن بتن یکی از عوامل رایج ایجاد ترک می‌باشد. این ترک‌ها به صورت غیرسازه‌ای و بدمنظر تا ترک‌هایی که استحکام سازه را به خطر می‌اندازند، متغیر می‌باشند.
اکثر ترک دوام و پایداری سازه را تهدید نمی‌کنند پس شناسایی نوع ترک و وضعیت آن برای تعیین روش ترمیم مورد نیاز آن‌ها ضروری می‌باشد
ترک‌های غیر سازه‌ای بر زیبایی سازه تاثیر گذارند و عملا تاثیری بر استحکام و یکپارچگی سازه نمی‌گذارند. با این وجود اگر ترمیم نشود این پتانسیل را دارند که در آینده به عنوان راهی برای نفوذ رطوبت به ساختار درونی سازه بتنی عمل کند. معمولا ترک‌‌هایی با عرض 0.3 میلی‌متر یا یبشتر می‌تواند بر مقاومت و دوام بتن تاثیر بگذارند.
در این مقاله به ارائه روش‌های بهینه ترمیم پرداخته ایم. انتخاب مصالح مناسب با شیوه‌های ساخت و ساز و ترمیم صحیح، باعث کاهش رخداد ترک‌های ناشی از آن می‌شود و در نتیجه عمر مفید سازه‌های بتنی را افزایش می‌دهد. برای دریافت مشاوره در مورد روش‌های ترمیم ترک، قیمت خرید ملات های ترمیم کننده پلیمری دو جزئی، فروش ملات ترمیمی اپوکسی دو جزیی و دستورالعمل‌های لازم ، لطفاً برای اطلاعات مربوطه به سایت افزیر مراجعه یا با کارشناسان ما در تماس باشید.