مقاوم سازی پایه های پل با ژاکت بتنی

توضیحات پروژه مقاوم سازی پایه های پل با ژاکت بتنی

پل ها یکی از اصلی ترین سازه های جهان و شریان های حیاتی در هر کشور می باشند. گاهی این سازه ها به دلیل عدم وجود طراحی مناسب و همچنین عدم اجرای صحیح در برابر زلزله آسیب پذیر هستند. از این رو مقاوم سازی پل هایی که به هر دلیل دارای ضعف باربری هستند لازم و ضروری است تا از وقوع حوادث ناشی از آسیب و فروریزش آن جلوگیری به عمل آید. از دیگر دلایلی که نیاز به مقاوم سازی پل را سبب می گردند شامل افزایش باربری و افزایش عمر مفید و همچنین خورده شدن پایه های بتنی در آب می باشد.

راهکار مقاوم سازی پایه های پل با ژاکت بتنی

مقاوم سازی پل ها در مقابل حرکات لرزه ای به دلیل درجه نامعینی کم پل ها و نیز نقش مهمی که این سازه پس از وقوع زلزله در عملیات امداد و نجات ایفا می کند، از اهمیت بالایی برخوردار است. پایه ‌های پل ، بعد از تکیه‌گاه ‌ها دومین عناصری هستند که در زلزله بیشترین آسیب را می بینند. از آنجا که آسیب دیدگی تکیه گاه ها می تواند منجر به فرو ریختن تمام یا بخشی از پل شود، لذا مقاوم سازی این قسمت از سازه دارای اهمیت ویژه می ‌باشد.

آسیب های وارده به پایه های پل را می توان به دو دسته آسیب های وابسته به گسیختگی خمشی پایه (به علت مقاومت خمشی ناکافی یا ظرفیت شکل پذیری خمشی ناکافی پایه ستون پل) و آسیب های وابسته به شکست برشی (به دلیل ظرفیت برشی ناکافی پایه پل) تقسیم بندی کرد.یکی از روش های مرسوم و متداول مقاوم سازی پایه ها و تیرهای پل بتنی با استفاده از سیستم ژاکت بتنی ™Strata می­باشد. در تيرها مي توان از روكش بتني در سه و يا چهار وجه تير براي بهسازي و افزايش مقاومت آن استفاده نمود . با اين روش مي توان ناحيه كششي و فشاري تير را با روكش هاي بتني جديد تقويت كرد. براي تكميل مكانيسم انتقال نيرو بين مصالح قديم و جديد، زبر نمودن سطح بتن قديمي و جوش دادن ميلگردهاي اتصال با آرماتورهاي جديد و قديم ضروري مي باشد.

اجراي روكش بتني در هر چهار وجه تير موثرترين روش براي مقاوم سازي تيرهاي بتني مي­باشد. در اين شيوه ضخامت بتني كه به وجه بالايي تير افزوده مي گردد بايد در ضخامت سقف گم شود . اجراي تنگ ها نيز از طريق سوراخهايي كه در فواصل نزديك به هم در دال سقف ايجاد مي شود امكان پذير مي باشد.

 اجراي روكش بتني در سه وجه تير براي افزايش ظرفيت خمشي و برشي تير در برابر بارهاي قائم انجام مي شود، اما به دليل آنكه در اين حالت، افزايش ظرفيت باربري مقاطعي از تير كه در نزديكي تكيه گاه ها قرار دارند امكان پذير نيست، تير را نمي توان در مقابل بارهاي جانبي زلزله تقويت نمود .

موفقيت اين روش مستلزم مهار مناسب خاموت ها از ضلع هاي بالايي روكش است . به دليل آنكه استفاده از قالب و ريختن بتن از بالاي تير امكان پذير نیست تنها راه ممكن استفاده از بتن پاشي مي باشد .