ترمیم و مقاوم سازی فونداسیون و پدستال بتنی دارای خوردگی آرماتور

ستون‌های بتنی کوتاه که عموما بر روی پی‌های بتنی اجرا می‌گردد و بر روی آن‌ها صفحه زیر ستون و سپس ستون های فلزی نصب می‌شوند فونداسیون و پدستال‌های بتنی ممکن است کم آرماتور و یا حتی بدون آرماتور باشند در انواع فونداسیون و پدستال‌ها آسیب‌هایی نظیر ترک خوردگی در راستای افقی و قائم و ورقه ورقه شدن بتن ، جداشدگی بتن و تغییر رنگ و … رخ دهد که می‌تواند دلایل مختلفی همچون باران اسیدی ، ارتعاش تجهیزات ، دمای بالا  و… باشد.

در پدستال‌ها بارش باران های اسیدی و نفوذ آن به ترک های ایجاد شده بر روی بتن در دراز مدت می‌تواند منجر به خوردگی آرماتورها و تخریب المان بتنی گردد.
ترک‌های ایجاد شده در المان‌های بتنی به دو دسته‌ی ترک‌های سازه‌ای و غیر سازه‌ای تقسیم بندی می‌شوند که هر کدام شامل ترک‌های مرده و زنده می‌باشند. در دراز مدت و با توجه به وجود ارتعاش در تجهیزات بویلرها می توان انتظار داشت عمق و عرض ترک خوردگی افزایش یافته، در نتیجه مقاومت مقطع المان بتنی کاهش خواهد یافت. مقاومت خمشی و برشی و مدول الاستیک بتن می‌تواند بعلت در معرض دمای بالا قرار گرفتن کاهش یابد. با توجه به دمای بالای بویلرها و نشت هوای داغ و پاشیده شدن آب داغ بر روی پدستال ها و فونداسیون، بتن پدستال دچار آسیب و کاهش مقاومت خواهد گردید.
به همین منظور در این بخش مراحل ترمیم و مقاوم سازی پدستال و فونداسیون بتنی دارای خوردگی با استفاده از سیستم ترمیم بتن ™Lifeshield و سیستم ™FixCrete و سیستم مقاوم سازی ™FibraOne شرح داده می‌شود.

یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر روی خوردگی میلگردهای دیوار بتنی، اندازه پوشش بتنی کم  روی میلگردهاست. در صورتی که ضخامت بتن روی میلگردها کم باشد میلگردها ممکن است در معرض هجوم عوامل مخربی مثل کلریدها و کربنات قرار گیرند و دچار خوردگی شوند. اگر میلگرد خیلی نزدیک به سطح باشد، زمان رسیدن عوامل کربناته شدن و کلریدها به عمق فولاد را کاهش می دهد. اما با این حال می‌توان به کمک راهکارهایی جلوی خوردگی بیشتر آرماتور را گرفت حال به بیان یکی از این راهکارها می‌پردازیم:

در این راهکار پوشش بتنی ناکافی روی میلگرد برداشته شده تا زمانی که به بخش آرماتوربندی برسیم، سپس با استفاده از پوشش‌های محافظ آرماتور مانند پوشش‌های ضدزنگ زینک‌ریچ اپوکسی آرماتورها را در برابر زنگ زدن و اکسید شدن محافظت می کنیم، حال برای تامین پوشش بتن روی آرماتور می‌توانیم از ملات‌های ترمیم بتن استفاده کنیم. این ملات‌ها با ویژگی‌های گوناگون مانند روان‌پذیری کم یا روان‌پذیری زیاد، گیرش سریع یا گیرش کند و مقاومت‌های گوناگون در بازار در دسته‌بندی‌‌های مختلف یافت می‌شوند.

در راهکاری دیگر می توانیم بدین شکل عمل کنیم:

پس از برداشتن پوشش بتن روی میلگرد اطراف میلگرد را به اندازه‌ای از بتن خالی می‌کنیم که یک انگشت دست کنار آن براحتی قرار گیرد که با تقریب خوبی می‌توان گفت این مقدار 20 میلی‌متر است.هدف از برداشتن بتن اطراف میلگرد این است که قسمت آسیب‌دیده بتنی که ممکن است به میلگردها سرایت کند کاملا از بین برود.

سپس هرگونه زنگ‌زدگی را از روی میلگردها پاک می‌کنیم تا سطح کاملا یک دست شود و بخش‌های ورقه ورقه شده سطح میلگرد کاملا پاک شود. در اینجا این نکته گفتنی است که مقداری زنگ‌زدگی روی میلگردها می‌تواند به چسبندگی و درگیری بیشتر میلگرد و ملات بتنی کمک کند.

 سپس می توانید به کمک یک ملات ترمیم سیمانی یا پلیمری روی میلگردها را بپوشانید تا پوشش روی بتن تامین شود. بدون اینکه روان‌پذیری مخلوط ملات ترمیمی کاهش یابد، میزان آب داخل ملات باید کمترین مقدار ممکن را به خود اختصاص دهد.

بتن جدید باید به مدت یک هفته مرطوب نگه داشته شود، بدین منظور از اسپری آب و یا پارچه‌های مرطوب روی سطح بتن می‌توان استفاده کرد.

در روشی دیگر می‌توان روی بتن جدید از پوشش‌های ضدکربناسیون استفاده کرد:

پوشش‌های ضدکربناسیون مانند سیلوکسان‌ها روند کربناته شدن بتن را به تاخیر می‌اندازند.

کاهش رطوبت بتن تا حداقل سطحی که کربناته شدن در آن اتفاق می افتد، در صورتی که مشکل کربناته باشد، می‌تواند مفید است. بتن جدید بسیار قلیایی است. با گذشت زمان، CO2 در بتن حرکت می کند و pH را از حدود 12 به حدود 8 تا 9 کاهش می دهد. فولاد در سطح بالایی به دلیل تشکیل یک لایه اکسید مقاوم “غیرفعال” زنگ نمی‌زند اما در pH پایین، آن لایه حل می‌شود و فولاد بدون محافظت باقی می‌ماند. راههای بسیاری برای مقاوم ساختن میلگردها در برابر خوردگی وجود دارد که در بالا به آنها اشاره شد، علاوه بر موارد بالا استفاده از ملات‌های محافظ کاتدی هم مناسب است، ولی در مجموع باید به این نکته اشاره کرد که اجرای صحیح بتن و آرماتور بهترین راه برای جلوگیری از هزینه‌های اضافی برای ترمیم است.