“محاسبات سازه‌های بتنی همواره بر اساس مقاومت‌های طراحی صورت می‌گیرد.” هنگامی که مرحله طراحی سازه‌های بتنی به پایان می‌رسد مقادیر بدست آمده برای تنش‌های طراحی اعداد قابل اعتمادی است ولی زمانی که سازه به مرحله اجرا می‌رسد همواره احتمال رخداد خطای انسانی وجود دارد. در بعضی موارد می‌توان از این خطاها صرفنظر کرد زیرا اندازه آنها بسیار کوچک است. اما در بعضی موارد این طور نیست و بتن سازه جوابگوی تنش‌های وارد شده نیست.
تعیین مقاومت مشخصه بتن
این موارد با انجام آزمایش‌ها و نمونه گیری از بتن دال مشخص میشود. نمونه گیری از بتن صورتهای مختلفی دارد برای مثال نمونه گیری از بتن میتواند در مرحله مخلوط کردن بتن از میکسر صورت گیرد و یا نمونه گیری در کارگاه از بتن آماده انجام شود و یا حتی نمونه گیری از بتن 28 روزه سفت شده باشد که به این روش مذکور آزمایش مغزه گیری می‌گویند.
آزمایش مغزه گیری و تست فشاری بتن
در این آزمایش با دستگاه مخصوص یک نمونه استوانه‌ای از سطح بتن استخراج میشود و سپس در آزمایشگاه با انجام تست مقاومت فشاری مقدار مقاومت مشخصه بتن تعیین می‌گردد. دستگاه تست مقاومت فشاری بتن شامل یک جک میباشد که با سرعت مشخصی به نمونه استوانه‌ای از دو طرف نیرو وارد می‌کند و درست در لحظه شکست، دستگاه مقدار نیروی وارد شده را ثبت می‌کند. البته واحدی که مد نظر ماست بر حسب مگاپاسکال و یا نیوتن بر میلی‌متر مربع میباشد که نشان دهنده تنش وارد شده بر نمونه است. با تحلیل و بررسی نتایج آزمون مقاومت فشاری نمونه‌های برداشته شده از بتن تازه، می‌توان نسبت به پذیرش یا عدم پذیرش مقاومت فشاری بتن اظهارنظر کرد.
در برخی شرایط که نمونه استوانه‌ای از بتن در دسترس نیست و تست مقاومت فشاری از نمونه مکعبی بتن گرفته شده است میبایست بنا بر مبحث نهم مقررات ملی ساختمان از ضریب تبدیل برای تبدیل مقاومت نمونه مکعبی به استوانه‌ای استفاده کرد. این ضرایب تبدیل طبق بند 9-5-3 مبحث نهم مقررات ملی ساختمان مشخص میشود.
معیار پذیرش مقاومت مشخصه بتن
بتن از دیدگاه‌های گوناگونی باید بررسی شده و مورد تایید قرار گیرد؛ یکی از این موارد همین مقاومت مشخصه بتن است. مقاومت مشخصه بنا بر موارد گفته شده در بالا و طبق آیین نامه بتن ایران (آبا 1400) و همینطور ACI تعیین میشود.
در صورتی که نمونه بتنی مغزه گیری شده از دال، مقاومت مشخصه‌ای پایین‌تر از مقاومت طراحی داشته باشد بتن دال باید جایگزین شده و یا از روش های تقویت بتن استفاده شود.
اینجاست که بحث مقاوم سازی ساختمان و دال بتنی پیش می‌آید و روش‌ها و راهکارهای ارائه شده برای مقاوم سازی بررسی می‌شوند.
شرکت افزیر با ارائه سیستم‌ها و راهکارهای مقاوم سازی دال بتنیِ به روز و به صرفه در عرصه مقاوم سازی پیشگام است. این سیستم‌ها شامل سیستم ™FibraOne و سیستم ™Stela می باشد.
سیستم مقاوم سازی ™FibraOne
در سیستم ™ FibraOne با بهره گیری از الیاف کربن و رزین اپوکسی مقاوم سازی صورت می‌گیرد بدین ترتیب که ابتدا با پیدا کردن نقاطی که بتن دارای ضعف است و نشانه گذاری آنها یک لایه پرایمر اپوکسی روی سطح آغشته می‌کنیم، سپس نوار الیاف را در راستای مشخص شده می‌چسبانیم و سپس روی آن از رزین اپوکسی بهره می‌گیریم و در نهایت یک لایه محافظ روی سطح اعمال می‌کنیم.
سیستم مقاوم سازی ™Stela
در سیستم ™Stela از بست‌ها و ورق‌های فولادی بهره می‌گیریم، بدین ترتیب که ورق های فلزی پیرامون دال قرار گرفته و با جوشکاری به یکدیگر متصل می گردند. همچنین این ورق ها باید با بولت به خود دال متصل گردند تا بتوانند در تحمل لنگر های خمشی و نیرو های برشی ایجاد شده در اتصال مشارکت نمایند. ورق های فلزی پیرامون، علاوه بر ایجاد بافت یکپارچه و مقاوم در محل دال خردشدگی بتن را به تاخیر انداخته و باعث افزایش مقاومت فشاری آن می گردند.
مزایای استفاده از مقاوم سازی با ژاکت فولادی
•افزایش شدید مقاومت های مورد نیاز جهت مقاوم سازی المان مورد نظر
• بکارگیری این روش در هر بخش و طبقه از ساختمان میسر بوده و نیازی نیست که المان مورد نظر ( مانند ستون) از روی فونداسیون تا طبقه مورد نظر مقاوم سازی گردد.
•مصالح مقاوم سازی ارزان قیمت نسبت به سایر روش های مقاوم سازی ساختمان
• عدم تغییر در ابعاد المان بعد از مقاوم سازی و در نتیجه عدم تغییر در فواصل و فضا مورد نیاز معماری
• سهولت تقریبی در اجراء نسبت به مقاوم سازی با ژاکت بتنی
سیستم مورد استفاده جهت افزایش مقاومت دال بتنی با مقاومت مشخصه کم
مقاوم سازی دال بتنی با استفاده از سیستم ™FibraOne
- مشخص نمودن محل نصب و فواصل لمینت کربن (محصول ™UCL) بر روی سطح دال به صورت افقی
- اعمال پرایمر اپوکسی (محصولWEP™240 ) بر روی سطح دال
- اعمال یک لایه چسب اپوکسی لمینیت (محصول ERA™420) برروی لمینت FRP
- تقویت و مقاوم‌سازی با استفاده از چسباندن لمینت کربن (محصول ™UCL) بر روی محل مشخص شده
- تقویت دال بتنی با استفاده از چسباندن لمینت CFRP بر روی محل مشخص شده
- اجرای پوشش حفاظتی و ضد حریق محصول (SMF™80) بر روی لایه نهایی لمینت کربن در صورت نیاز
مقاوم سازی دال بتنی با استفاده از سیستم ™Stela
- مشخص نمودن محل نصب و فواصل نوارهای فولادی بر روی سطح دال به صورت افقی
- اعمال یک لایه چسب اپوکسی لمینیت (محصول ERA™420) برروی ورق‌های فولادی
- ایجاد شکاف و سوراخ بر روی ورق‌های فولادی به منظور پیچ نمودن و اتصال آنها به دال بتنی
- در نهایت متصل کردن ورق‌های فولادی از طریق چسب اپوکسی لمینیت و بولت آن به دال
-
اطلاعات فنی محصولات
-
اطلاعات ایمنی محصولات
-
آیین‌نامه‌ها و مراجع
-
گالری تصاویر
-
راهکارهای مرتبط
- لمینیت کربن (™UCL)دانلود دیتاشیت
- پوشش حفاظتی و ضد حریق (80™SMF)دانلود دیتاشیت
- پرایمر اپوکسی (240 ™WEP)دانلود دیتاشیت
- چسب اپوکسی لمینیت ERA™ 420) FRP)دانلود دیتاشیت
در صورت نیاز به اطلاعات ایمنی محصولات لطفا از طریق فرم تماس با ما درخواست خود را ثبت نمایید.
- راهنمای طراحی و ضوابط اجرایی بهسازی ساختمان‌های بتنی با استفاده از مصالح تقویتی FRP (نشریه 345)دانلود
- آینن نامه طراحی و مقاوم سازی اعضای بتنی توسط مصالح FRP روی سطوح خارجی – 2017دانلود
- آینن نامه طراحی سازه‌های بتنی مسلح با FRP – کانادادانلود
- ترمیم بتن مطابق آیین نامه EN 1504 (تشخیص ، طراحی ، اصول و اجرا)دانلود
- راهنمای ترمیم بتن ACI 546R-04دانلود
- الزامات برای ارزیابی ، ترمیم ، نوسازی سازه‌های بتنی موجود ACI-562-19دانلود
پکیج بروشور و کاتالوگ فنی
برای دریافت پکیج بروشور و کاتالوگ فنی راهکار ارائه شده کلیک نمایید.
سوالات متداول
به چه دلیل بتن مقاومت فشاری بیشتری نسبت به مقاومت کششی دارد؟
مقاومت فشاری بسیار زیاد بتن ناشی از مصالح به کار رفته در بتن است، همین مصالح بتن را قادر می‌سازد که در برابر بارهای ثقلی مقاومت کند.
مقاومت مشخصه پایین بتن ناشی از چیست؟
مقاومت پایین بتن ناشی از دانه بندی ناصحیح، پودر سیمان نامناسب، و نسبت آب به سیمان بالاست بعلاوه ممکن است بتن ریزی ناصحیح نیز به ضعف مقاومت مشخصه بتن منجر شود.
دال بتنی در صورت مقاومت مشخصه پایین چه آسیبی میبیند؟
در صورتی که مقاومت مشخصه بتن دال پایین باشد ممکن است دچار ترک خوردگی و یا خیز شود.
(1) چسب‌های اتصال صفحه فولاد اپوکسی اصلاح‌شده باید برای ریختن در اعضای سازه‌ای بتنی تجاری زمانی که با فولاد پروفیل‌دار با چسب خارجی یا پیچیده شده تقویت می‌شوند، استفاده شوند. (2) هنگام محاسبه، لازم است تأثیر فولاد مقطع بر روی اعضا در نظر گرفته شود. ضریب استفاده از مقاومت فولاد مقطع جدید آلفا a (آلفا = 1.0 در طراحی لرزه ای و آلفا A = 0.9 در کد طراحی برای تقویت سازه های بتنی تجاری) به فرمول محاسبه اضافه می شود. هنگام محاسبه باید به آن توجه ویژه ای داشته باشیم. (3) هنگامی که تیرها با فولاد پروفیل چسبیده خارجی تقویت می شوند، فولاد نبشی باید به موقعیت های تقویت شده، یا به گوشه های پایین تیرها، یا به بالای تیرها متصل شود، اما حلقه ها باید نصب شوند. هنگامی که یک طبقه وجود دارد، صفحه حلقه U شکل یا پیچ اضافی آن باید از کف عبور کند، با ورق فولادی نوار اضافی جوش داده شود، یا بعد از لنگر چسب در کف تعبیه شود. (4) هنگام تقویت ستون، انتهای پایینی فولاد زاویه باید در فونداسیون لنگر انداخته شود. وسط باید از کف عبور کند و انتهای بالایی باید به طبقه بالا یا پایین سقف کشیده شود.
پوشش فولادی ستون‌های RC یک سیستم تقویت‌کننده است که برای بهبود تغییر شکل و ظرفیت مقاومت ساختمان‌های موجود که به صورت لرزه‌ای طراحی نشده‌اند به کار گرفته شده است. این تکنیک به دلیل کاربردی بودن کاربرد آن در قاب های سازه ای به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.
دو هدف اصلی از پوشش ستون ها وجود دارد: (1) افزایش ظرفیت برشی ستون ها به منظور انجام یک طراحی قوی ستون-تیر ضعیف و (2) بهبود مقاومت خمشی ستون توسط فولاد طولی ژاکت که پیوسته است. از طریق سیستم دال به فونداسیون متصل می شوند.
سیستم ژاکت فولادی فرآیند تقویت ستون های ضعیف RCC است که در طی مدتی به دلیل شرایط نامساعد جوی یا به دلیل نگهداری ضعیف سازه خراب شده اند. از دلایل دیگر در مرحله ساخت می توان به اشتباهات طراحی، تولیدات کم بتن، فرآیند اجرای نامناسب اشاره کرد.
روکش سازی ساختمان موجود با استفاده از استاندارد IS 15988:2013 انجام شده است. این کد همچنین داده های مقاوم سازی ساختمان ها را با افزودن دیوار برشی و مهاربندی ارائه می کند. در مورد اجرای ژاکت فولادی به چه مواردی باید توجه کرد؟
سیستم ژاکت فولادی چه سیستمی است؟
هدف استفاده از ژاکت فولادی در ستون چیست؟
روند استفاده از ژاکت فولادی چیست؟
آیین نامه استفاده شده برای ساخت ژاکت فولادی کدام است؟